U d e r z e n i e p i ó r k i e m I

                                              U  P     7  2  1  5  6
 


   W okresie "Solidarności" i w stanie wojennym wielu obywateli uprawiało
   amatorską publicystykę, by uczestniczyć w ogólnonarodowej dyskusji nad
   stanem Polski i wnieść swojego "trojaka" do niej. Autor niniejszych bajek
   nie pozostawał w tyle. Próbował wprowadzić do umysłów swoje własne
   koncepcje, co się oczywiście nie mogło udać, bo umysły zajęte były walką
   o władzę. Jedni jej  bronili, drudzy chcieli ją zdobyć. Zagrażała więc wojna
   domowa. Stan wojenny udaremnił tę groźbę. Pozostała walka na słowa.
   W tej walce najsilniejszą bronią były więc słowa. Autor uznał, że dotrzeć
   do umysłów najłatwiej krótką formą. A więc wierszem. A że ma też i naturę
   grafoludka, to spłodził nieco rymowanek na nurtujące go  tematy.By dopiec
   władzy, wyprodukował zbiór satyrycznych bajek, które w zamyśle miały
   pełnić także funkcje "szkolenia politycznego". Są więc polityczne, jak też
   dydaktyczne  i...profetyczne. Dla obecnego pokolenia  tfu...rczość  ta jest
   może mało czytelna i wręcz komiczne, dla pokolenia "Solidarności" będzie
   zapewne ciekawostką bardziej zrozumiałą i do zaakceptowania. Nie ma ta
   tfu..rczość wartości literackiej, bo takie tematy wymagałyby fachowego
   pióra, ma zapewne wartość historyczną "dokumentu epoki". Dokumentów
   takich powstawało wtedy wiele. Zalegają pewnie szafy i strychy, a szkoda,
   niech by bawiły i obecnego czytelnika. Internet umożliwia upublicznianie
   produkcji wszelkiego rodzaju, tych z wysokiej półki, jak i  płodów niskiego
   lotu, czy  wręcz całkiem chybionych, z czego autor korzysta. Jeżeli zabawią
   czytelnika także swoją zgrzebnością, to cel zostanie osiągnięty. Były one
   rozpowszechniane w tzw. drugim obiegu.Wszystkie bajki rozmieszczono
   w czterech postach, by nie zanudzić ewentualnego czytelnika.
   UP721456


                                                                                 Siedzi sobie skrzat pod miedzą
                                                                                 Duma duma całkiem trzeźwo
                                                                                 Jak wysnuje swoje wnioski
                                                                                 Prawdę w bajce złoży prostej
                                                                                 Szurnie potem ją przez dziurkę

                                     jako

,

          U  d  e  r  z  e  n  i  e         p  i  ó  r  k  i  e  m

                                                                 1982-83

                                         W  s  t  e  p    d  o    b  a  j  e  k

                                         Niechaj wszyscy o tym wiedzą
                                                                  Ja też bajkom mogę sprostać
                                                                  Bajki pisał sławny Ezop
                                                                  Bajek to czołowa postać
                                                                  Był tez jakiś La Fontaine
                                                                  Który pisał bajki fajne
                                                                  No i bajał jeszcze Kryłow
                                                                  W kraju wschodnim  mu się żyło 
                                                                  Nie jest to mistyfikacja
                                                                  Bajkopisa ma ta nacja
                                                                  Jest tez wreszcie nasz Ignacy
                                                                  Bajki pisze on po pracy
                                                                  Po mszy po kazaniu ślubie
                                                                  Bajkę z głowy swej wyskubie
                                                                  Potem bajki te wygłasza
                                                                  Popijając miód u Stasia
                                                                  Ludwikowie Jurcy Kerni
                                                                  Swoim bajkom też są wierni
                                                                  Ideału zaś najbliżej
                                                                  Jest ten podpisany niżej
                                                                  On jest szczytem dziś bajarstwa
                                                                  Reszta to pozycja martwa
                                                                  On największe ma zalety
                                                                  Jakich nikt nie miewał przedtem
                                                                  Kto nie wierzy niechaj sądzi
                                                                  Że przechwałą bajka trąci

                                      K  o  n  i  k     p  o  l  n  y    i    m  r  ó  w  k  a
                                                                  
                                                                  Spotkał konik polny mrówkę
                                                                  Zaraz zrobił jej wymówkę
                                                                  Słabo ci ta praca idzie
                                                                  Muszę się za ciebie wstydzić
                                                                  Pokaż mrówko co potrafisz
                                                                  A wyniosę cię na afisz
                                                                  Tłuste dla nas zrób zapasy
                                                                  Wyślę za to cię na wczasy
                                                                  Przypatrzże się mej postaci
                                                                  Ja to żyję ciut inaczej
                                                                  Ja nieróbstwem się nie plamę
                                                                  Żadna praca mnie nie złamie
                                                                  Tu komisja tam zebranko
                                                                  To załatwię albo tamto 
                                                                  Uczestniczę w nasiadówce
                                                                  Gdzie ustalam jakie mrówce
                                                                  Normy pracy ustanowić
                                                                  /By wyzyskać a nie dobić/  
                                                                  Ja buduję ustrój świeży 
                                                                  Mnie się za to coś należy
                                                                  Więc ty mrówko nie leńże się
                                                                  Bo twa praca głód przyniesie
                                                                  Pracuj mrówko pracuj z nami
                                                                  Chcemy się wyżywić sami

                                S z t u k a   r z e c z   t o   p o d e j r z a n a

                                                     Do gaiku przy sadzawce
                                                     Przywędrował gość łaskawca
                                                     Uwił gniazdko tuż na brzeżku
                                                     Żył by sobie tu bez przeszkód

                                                     Gość ten miał ciekawy zwyczaj
                                                     Świt nad wodą rozsłowiczał
                                                     Każdym rankiem płyną pieśni
                                                     Nikt o takich dotąd nie śnił

                                                     Całe towarzystwo ptasie
                                                     Na muzyce dobrze zna si                  
                                                     Gdy zawodzi nasz słowiczek
                                                     Ma słuchaczy że nie zliczę

                                                     Ujął wszystkich nasz artysta
                                                     Jego sztuka całkiem czysta
                                                     Lecz są tacy w ptasim gronie
                                                     Którzy wolą głosy wronie

                                                     Na polance w środku lasku
                                                     Wrony zeszły się o brzasku
                                                     Skąd się wziął ten intruz tutaj
                                                     Nie potrzebna jego sztuka
        
                                                     On buntuje nam poddanych
                                                     Na tych panach my się znamy
                                                     To wysłannik zwiadów obcych
                                                     Już gotują się zomowcy

                                                     Już budują ciemną klatę
                                                     Już stawiają przy niej wartę
                                                     Już słowiczka mają w szponach
                                                     Siła obca zwyciężona

                                                     I z kibitki głos dolata
                                                     Jak mu zamknąć dziób u kata
                                                     Jeśli tonów swych nie przerwie
                                                     Skażą ptaszka na syberię

                                                     Jak tu rzekłem uczynili
                                                     Smutno w lasku od tej chwili
                                                     A na ptasie społeczeństwo
                                                     Spada wronie znów męczeństwo

                                                     Puste miejsce jest na drzewie
                                                     Gdzie słowiczek jest nikt nie wie
                                                     Nie raduje swym śpiewaniem
                                                     Wszystkie ptaszki tęsknią za nim

                                                     Wiedzą wrony od zarania
                                                     Sztuka nie do pokonania
                                                     Czy pomoże droga taka
                                                     Z lasu wygnać precz śpiewaka
   
                                                     Pamięć pieśni ptaszka drzemie
                                                     Dam im radę tę ode mnie
                                                     Wznieście piosnkę jednogłośnie
                                                     Miejsce wron gdzie tajga rośnie

                              E k o n o m i k a    s w i a t a    m y s i e g o
                             
                                                     Źle się dzieje w państwie mysim
                                                     Może lepiej działo by się
                                                     Gdyby myszkom kraje szczurze
                                                     Pomagały jak najdłużej
                                                     Wyszłyby na swoje wtedy
                                                     Wydźwignęły ze swej biedy

                                                      Banki szczurze są uparte
                                                      Wykładają swoją kartę
                                                      Ni pożyczki refundacji
                                                      Niech oddadzą wpierw kredyty
                                                      I pracują lepiej przy tym
                                                      Każdy broni swojej racji

                                                      Chciały myszki reformacji
                                                      Lecz przedziwne są w tej nacji
                                                      Działy na gatunki mysie
                                                      Jedna warstwa niezbyt liczna
                                                      /Tu powiedzieć chciało by się
                                                      Że to klasa polityczna/
                                                      W swoich mysich łapkach dzierży
                                                      Wszystkie nici wytwórczości
                                                      Przy tym wciąż uparcie twierdzi
                                                      Że dla dobrą to całości
                                                      Druga klasa w państwie mysim
                                                      Ludzie pracy skromni cisi
                                                      Pod rządami awangardy
                                                      Żywot klasy tej jest twardy

                                                      Przyszły myszkom takie czasy
                                                      Że do walki stają klasy
                                                      By przysporzyć więcej chleba
                                                      Panów w władców pobić trzeba
                                                      W starciu przegra słabsza strona
                                                      Klasa pracy zwyciężona
                                                      Nici wyszły z reformacji
                                                      Myszki muszą żyć z dotacji
                                                      Tamci zaś stawiają weto
                                                      Klasa władców więc zwycięska
                                                      W biznesmenów rzuca mięsem
                                                      Ich decyzje całkiem szpetne
                                                      Jakim prawem co za chamstwo
                                                      Gdodu winne szczurze państwo
                                                      Winne banki zagraniczne
                                                      Nasze rządy krystaliczne
                                                      A kto palcem na nas wskaże
                                                      Temu palec utną straże

                                                      Jest zasada taka dzicza
                                                      Władców z win się nie rozlicza

                                           D  w  i   e     m   y   s   z  k   i

                                                  Mysz to obiekt bajek wdzięczny
                                                  Jeszcze raz się z myszą męczmy

                                                       Były sobie myszki dwie
                                                       Jedna w mieście pracę ma
                                                       Drugiej nie przelewa się
                                                       Bo jej życie na wsi trwa

                                                       Wiejska myszka w gości mknie
                                                       W odwiedziny w miejski świat
                                                       Miejska myszka o tym wie
                                                       I planuje uczty skład

                                                       Będzie szynka kawior ser
                                                       Potem zwiedzą miejski bruk
                                                       Wstąpią do salonu gier
                                                       Lub wybiorą coś ze sztuk

                                                       Wiejski gość w zachwycie jest
                                                       Powiedz skąd ty forsę masz
                                                       By uczynić tak gest
                                                       Pewnie na loterii grasz

                                                       Nie odpowie miejska mysz
                                                       Nam jest coraz lepiej gdyż
                                                       Pracodawca dzieli zysk
                                                       Między pracowników swych

                                                       Bo inaczej któż by zjadł
                                                       Wszystkie specjały te
                                                       Powstałby straszliwy mat
                                                       Wszystkim byłoby tu złe        

                                                       Potem miejska myszka mknie
                                                       By odwiedzić wiejski kraj
                                                       Tamta myszka o tym wie
                                                       Będzie uczta naj naj naj

                                                       Będzie owsa ziarnka pół
                                                       Będą  resztki z koryt świń
                                                       Ugnie sie pod jadłem stół
                                                       Nie chcesz tego no to giń

                                                       Pójdą na spacerek w las
                                                       Lecz wieczorkiem wrócą już
                                                       Policyjny to jest czas
                                                       W świecie tym panuje mus

                                                       Myszka miejska pyta tu
                                                       Gdzie przyczyna biedy trosk
                                                       Ja rozdzielam zysk na dwóch
                                                       Pracodawcy pełnie trzos

                                                       Ta uwaga pewnych dotknie
                                                       Miało wszystko być odwrotnie

                              Ś w i ę t o    p r a c y   w   O w a d l a n d z i e 

                                                       A gdy tchnienie wiosny zbudzi
\                                                      W Owadlandzie wszystkich ludzi
                                                        Każdy się owadzi człowiek           
                                                       W pierwszym rzędzie o tym dowie
                                                       Że w początkach ma być maja
                                                       Tak jak w wszystkich innych krajach
                                                       Owadlandu wielki festyn
                                                       Jubel ten jest władzy gestem
                                                       W pierwszym punkcie tego święta
                                                       W pochód pójdą owadzięta
                                                       Przede wszystkim chcą wyrazić
                                                       Swoje przywiązanie władzy
                                                    
                                                       Pochód ma być okazały
                                                       Owadlandu naród cały
                                                       Przygotuje go z radością
                                                       Niech zaimponuje gościom
                                                       Na uchwały nie ma rady
                                                       W pracy pocą się owady
                                                       Więc stonogi
                                                       Czyszczą drogi
                                                       A szczypawki
                                                       Myją trawki
                                                       I kwieciakom
                                                       Płatki maków
                                                       Ściąć poleca
                                                       Władza niecna
                                                       Na szturmówki i na flagi
                                                       Aby pochód był bez blagi
                                                       I motyle
                                                       Nie są w tyle
                                                       Kolorują cała trasę
                                                       A tym czasem
                                                       Zastęp chrząszczy
                                                       W trawy gąszczu
                                                       Wybudował już trybunę
                                                       Pasikonik stroi struny
                                                       A komary
                                                       Całą chmarą
                                                       Tańce ćwiczą
                                                       I układy gimnastyczne
                                                       Karaczany uzbrojone
                                                       Władzy mają dać ochronę
                                                       Zaś biedronki
                                                       Z całej łąki
                                                       Tłum uczynią
                                                       Kiedy miną
                                                       Dygnitarzy
                                                       Wszyscy mają mieć na twarzy
                                                       Samo szczęście samą radość
                                                       Nic to że lud władzy ma dość
                                                       A zaś jętki
                                                       Naród prędki
                                                       Mają zgonić lud owadzi
                                                       By wziął udział w tej paradzie

                                                       Wreszcie nadszedł ranek święta
                                                       W pochód idą owadzięta
                                                       Już na trasie się gromadzą
                                                       By manifestować władzom
                                                       Jak napięcie w ludzie rośnie
                                                       Lud skanduje jednogłośnie
                                                       Niech nam żyje niech nam służy
                                                       Nasza władza jak najdłużej
                                                     
                                                       Wreszcie w dali się pokażą
                                                       Owadlandu dygnitarze
                                                       Całe podium się zaludnia
                                                       Stać tak będą do południa
                                                       Aż odbiorą w defiladzie
                                                       Hołdy ludu w pełnym składzie
                                                       Pierwsze skrzypce władzy osa
                                                       Z góry patrzy i z ukosa
                                                       Lud traktuje jak poddanych
                                                       Jest pogardy pełna dla nich
                                                       Drugi szerszeń pełen buty
                                                       Po libacji więc wypluty
                                                       Z boku stoją dwa francuzy
                                                       Owadlandu wielkie tuzy
                                                       Tuż za nimi cztery bąki
                                                       Najgłośniejsze z całej łąki
                                                       Idźmy dalej są modliszki
                                                       Stonki gzy zajadki liszki
                                                       Wchodzi także mucha plujka
                                                       Na trybuny bo ma wujka
                                                       Co figurą jest w urzędzie
                                                       Więc się plujka wkręci wszędzie
                                                       Taki zestaw jest notabli
                                                       Się dobrali pal ich diabli
                         
                                                      Także na trybunach liczni
                                                      Goście stoją zagraniczni
                                                      Są pijawki z bagien wschodnich
                                                      Skore są do każdej zbrodni
                                                      Przyjechały żółte kleszcze
                                                      Jak ukąszą przejdą dreszcze
                                                      Jest stepowa mucha tse tse
                                                      Jej nie ważcie sobie lekce
                                                      Najważniejsza tarantula
                                                      Kto ją zoczy uszy stula
                                                    
                                                      Gdy opadnie ranna rosa                
                                                      Gestem daje sygnał osa
                                                      Niech się pochód już rozpocznie
                                                      Ujrzy niechaj świat naocznie
                                                      Jaka miłość jest w narodzie
                                                      Który kroczy w tym pochodzie
                                                      Jaki władza na trybunie
'                                                     Ma w narodzie swym szacunek

                                                      Na początku tej procesji
                                                      Wielki portret osy nieśli
                                                      Uśmiech jest na ustach osich
                                                      Choć prywatnie go nie znosi
                                                      Za nim nieśli transparenty
                                                      Sporządzone z listków mięty
                                                      Napis głosi o jedności
                                                      Politycznej i moralnej
                                                      Która wśród owadów gości
                                                      Czy w to w deszcz czy dzień upalny
                                                      Weterani idą pierwsi
                                                      Maja krzyży pełne piersi
                                                      A czy mają coś poz tym
                                                      Oprócz tego same straty
                                                      I orkiestra pewnym krokiem
                                                      Przejdzie i przystanie bokiem
                                                      Świerszcz komary i trzy trzmiele
                                                      Przy orkiestrze jest weselej
                                                      Za orkiestrą młodzież bieży
                                                      W strojach zuchów i harcerzy
                                                      To biedronki bolimuszki
                                                      I świetliki w swych fartuszkach
                                                      Młodzież osie śle uśmiechy
                                                      By zataić swoją niechęć
                                                      Tak kazali pedagodzy
                                                      Uśmiech władzy trud osłodzi
                                                      Dalej świat sportowy sunie
                                                      Już się zbliża ku trybunie
                                                      Maszerują w zwartym szyku
                                                      Zastęp pcheł i pułk koników
                                                      Konik z osą nie są w zgodzie
\                                                     Nic to musi iść w pochodzie
                                                      Pochód ma dla sportu rację
                                                      Bo załatwia mu dotację
                                                      Teraz idą z sobą w parze
                                                      Chmary musze i komarze
                                                      Co ma komar do szerszenia
                                                      W pochód albo do więzienia
                                                      Drugi wariant nie popłaca
                                                      Szerszeń dla komara władza
                                                      Idą jeszcze biurokraci
                                                      Co w urzędach swoich drzemią
                                                      Pójdziesz w pochód osa da ci
                                                      Na pierwszego większą premię
                                                      Lub pomyśli o awansie
                                                      Niech więc wódz przekona sam się
                                                      Że ryjkowce i korniki
                                                      Wszoły chrząszcze i pędziki
                                                      To dla władzy jest podpora
                                                      Tacy pójdą do wieczora

                                                      Wreszcie idą ludzie pracy
                                                      Wśród owadów są i tacy
                                                      Proletariat ten owadzi
                                                      Mrówki pszczoły ma w swym składzie
                                                      Owad ten jest tajemniczy
                                                      Pójdzie w pochód kiedy życzy
                                                      Sobie władza tej posługi
                                                      Pójdzie raz a może drugi
                                                      Ma swój honor i swa mądrość
                                                      Groźne ma na wroga żądło
                                                      Nie nadużyj władzy oso
                                                      Bo cię pszczoły w puch rozniosą
                                                      Klasa ta gdy czas nadejdzie
                                                      Sama na trybuny wejdzie
                                                      Wtedy drżyjcie osy bąki
                                                      Ludzie pracy władzą łąki
                                                      Każdy owad pracowity
                                                      Jest cierpliwy ale przy tym
                                                      Gdy cierpliwość swą utraci
                                                      Nie daruje wam psu bracia

                                                      Trzeba jeszcze zauważyć
                                                      Kto pochodu tego strażą
                                                      Z boku trasy jak i w tłumie
                                                      Kręci się ich całe mrowie
                                                      Każdy ich rozpoznać umie
                                                      Po wystroju i po mowie
                                                      Towarzysze ci pancerni
                                                      /Karaczany i chrabąszcze/
                                                      Tworzą kordon władzy wierny
                                                       Pełno ich w owadzim gąszczu
                                                       Oczywiście tu w cywilu
                                                       Skąd się bierze ich aż tylu
                                                       Kiedy taki stoi blisko
                                                       Wokół cisza milknie wszystko
         
                                                       Spójrz na pochód z odległości
                                                       Pełen jest niby radości
                                                       Kiedy spojrzysz z niedaleka
                                                       Całą sprawę widzisz nie tak
                                                       Jeśli spojrzysz z całkiem bliska
                                                       Smutek łzę ci z ócz wyciska
                                                       Świat owadzi jest uparty
                                                       Przyjdzie czas wyłoży karty
                                                       Przyjdzie czas sporządzi listy
                                                       Sprawek niecnych i nieczystych
                                                       Spadnie z piedestału osa
                                                       Świat owadzi ruszy z posad
                                                       W pochód pójdą owadzięta
                                                       Każdy dzień im będzie świętem
                                         
                                                      

                               
  
                                          
                                                    
                                              
                                 
        
    
     
                             
     
              
                       
                                                      
                                          
             
        
                               
                   
                    


                                      
                              
                
                                            

                                                      
                                                      
                                                    

                                        
                               
                                                   

                                                 
                                                   


                                                     
                                               

                         
                 
                                        

              
        
         
      
                                     



                                                    
                                
                  

                                       


                                        
]